கரி பூசிக்கொள்

கருமையை முகம் முழுக்க பூசிக்கொள்
வெண்மையாய் ஒரு புன்னகையும் யிட்டு
முகம் முழுக்க கரி பூசிக்கொள்
யாருக்கும் அது தெரிந்துவிடாமல் இருக்கட்டும்

யாரும் இருந்திருக்கவில்லை
உன் முகத்தோல் அழுகியபோது
பாம்பு போல் நெலிந்து ஓடும்
விகாரம் மறைய பூசிக்கொள் அவை இப்பொது
அங்கு இல்லாமல் போகட்டும்

முக கண்ணாடியில் ஒருமுறை பார்த்துகொள்
அழகு பார்த்துகொள்ள அல்ல
பூசிக்கொண்டதை சரி பார்த்துகொள்ள

உனக்கு தெரிந்த அறிந்த முகத்தை
மற்றவருக்கு காட்டிவிடாமலிருக்க நீ பூசிக்கொண்டது
அழகு படுத்த அல்ல மாற்றாக
உன்னை மறைத்துக்கொள்ள.